Aicha Al-Wafi is de moeder van Zacarias Moussaoui, de zogenaamde 20ste terrorist van 11 September. Hij zou de 19 andere terroristen vervoegd hebben op die fatale dag, was hij niet een paar dagen tevoren opgepakt omdat zijn verblijfsvergunning verlopen was.

Nu zit hij in de Verenigde Staten een levenslange gevangenisstraf uit voor medeplichtigheid aan het beramen van de bloedige aanslagen die aan meer dan 3000 mensen het leven gekost hebben.

Een moeder heeft haar zoon verloren. Zij zal hem nooit terugzien

Aicha is een Marokkaanse vrouw die in Frankrijk woont. Zij werd uitgehuwelijkt toen zij 14 was. Zij heeft haar man na 24 jaar huwelijk verlaten. 24 lange jaren van geweld. Zij heeft haar studies verdergezet, een diploma gehaald en haar 5 kinderen helemaal alleen opgevoed. Zoals zovele andere moedige vrouwen in dezelfde situatie.

Haar zoon Zacarias is naar de Verenigde Staten getrokken en daar in contact gekomen met "islamisten" als uitlaatklep voor zijn gevoel van onvrede met zichzelf en zijn leefwereld. Als gevolg daarvan zal hij de rest van zijn leven in de gevangenis doorbrengen.

De Beweging van Belgische Ex-moslims wil dat geen bewonderenswaardige vrouwen zoals Aicha hun zonen nog moeten verliezen als slachtoffer, maar ook niet als dader of als beramer van terroristische aanslagen. Indien deze vrouw zich van de Islam had afgekeerd en besloten had een andere of helemaal geen godsdienst meer te volgen, dan was haar zoon niet met de islamisten in contact gekomen en zou zij zich niet in deze betreurenswaardige situatie bevinden.

De Islam is een ideologie die een goed uitgewerkte gewelddadige component heeft, de zogenaamde Jihad. De wereldwijde Jihad-bewegingen zoals Al-Qaeda en de uitlopers van de Moslimbroeders in Egypte voeren momenteel een “defensieve” Jihad tegen vermeende onderdrukking en tegen de “bezetting” van moslimlanden door niet-moslims, wereldwijd. De jihadisten zien deze onderdrukking en bezetting heel ruim en in een defensieve Jihad zijn alle middelen toegelaten.

Onderdrukking betekent ook dat de verspreiding van de Islam in Westerse landen tegengegaan wordt, dat er cartoons gemaakt worden over Mohammed, dat meisjes geen hoofddoek mogen dragen, ... Moslims die hun geloof in een verregaande mate willen volgen, voelen zich altijd onderdrukt omdat hun opvattingen over de maatschappij-ordening botsen met de moderne samenlevingen, niet alleen in het Westen maar ook in islamitische landen.

De “gematigde” moslim kijkt de andere kant op en veroordeelt de acties van de jihadi’s, ... tenminste wanneer hem daarom gevraagd wordt. Tot deze “gematigde” moslim zich in een kwetsbare levensfase bevindt en ... radicaliseert. Tot hij erop gewezen wordt dat Jihad niet vrijblijvend is, maar een plicht van elke moslim, zolang de wetten van Allah niet over de hele wereld gelden.

Wij willen de steeds groeiende wereldwijde islamisering stoppen en moslims redden door hen van de Islam weg te halen. Te beginnen met België. Wij vinden dat het onze plicht is om iets te doen en beschouwen dit als onze missie.

Wij sluiten af met een verhaaltje waar we inspiratie uit halen.

Er was eens een jongen die op het strand zeesterren aan het oprapen was om hen terug in zee te gooien. Een volwassen wandelaar vond dit absurd omdat er op het strand miljoenen zeesterren lagen.

Hij sprak de jongen aan en zei hem dat hetgeen hij deed totaal zinloos was omdat hij niet alle zeesterren zou kunnen redden. Hij zou dit maar voor een klein, verwaarloosbaar deel kunnen doen.

De jongen antwoordde dat hij zich ervan bewust was dat hij maar een klein gedeelte zou kunnen redden en dat de rest zou sterven. Maar hij voegde er ook aan toe dat voor degenen die hij zou redden dit het verschil tussen leven en dood maakt.